Ik sprak vorige week een dame tijdens een kennismakingsgesprek. Een vrouw die -naar eigen zeggen- al 5 jaar aan het vechten was om maar niet de werkelijkheid onder ogen te hoeven zien. De baan waar ze jaren voor had geknokt, alles voor opzij had gezet, haar gevoel en gezondheid jaren voor had genegeerd…
Maakt haar helemaal niet gelukkig.
En heel stiekem wist ze dit al jaren geleden. Nu ze erop terugkijkt wist ze het eigenlijk al tijdens haar studie. Maar keer op keer maakte ze de ‘verkeerde’ keuzes. De keuzes die haar alleen maar verder leidde op een pad die ze eigenlijk helemaal niet wilde bewandelen.
Want er waren dingen zoals:
Verwachtingen van haar omgeving en de belofte dat als ze maar hard genoeg zou werken en alles volgens het boekje zou doen, ze gelukkig zou zijn.
Ze deed iets wat veel vrouwen doen die niet gelukkig zijn met hun werk.
Ze negeerde haar gevoel
Ze negeerde dat stemmetje die steeds heel zachtjes fluisterde op momenten dat het er toe deed
Ze deed alles met haar hoofd. Ze woog netjes al haar keuzes af en maakte lijstjes.
En weetje: Ik was precies zo! Ik ging notabene naar de dokter om te vragen hoe ik meer kon gaan voelen. Zo lang had ik alles met mijn hoofd, denken en ratio gedaan.
Maar een baan waarin jij je gevoel moet negeren om succesvol te zijn, zal je nooit lang volhouden. Zal nooit lang succesvol zijn.
Je droombaan vinden gaat voor een groot deel niet over denken en weten. Dat komt later pas. Maar over voelen en luisteren naar wat je hart tegen je zegt. En de moed te hebben om daar voor te gaan. Ook al lijkt dat op dat moment niet logisch of kan je het niet aan een ander uitleggen.
Je gevoel leidt de weg. De vraag is: Durf jij te volgen?