Simon Sinek, je begrijpt millennials niet.


Je kent hem vast wel. Simon Sinek en zijn video over millennials. Miljoenen mensen keken ernaar en ik zag niets anders dan likes en shares in mijn Linkedin en Facebook tijdlijn. Lyrisch waren mensen erover: ‘Ik heb het filmpje wel 5 keer gezien, het is zo treffend!’. Ik heb zelfs managers horen zeggen: ‘Ja, mijn medewerkers zijn ook zo lui en ongeduldig!’ Huh? Ik snapte er helemaal niets van. En voelde me als millennial zelfs beledigd. Millennials zijn geen hulpeloze slachtoffers van hun opvoeding en social media. Simon, bedankt voor je monoloog. Maar jij snapt millennials echt totaal niet.

Simon Sinek is bekend door zijn bestseller: ‘Start with why’. Geliefd door bijna iedereen die ik spreek: Van medewerkers tot aan ondernemers. Jong en oud. Hij zegt dat succesvolle mensen en organisaties dingen fundamenteels anders doen dan diegene die niet succesvol zijn. Elk mens, elke leider en organisatie weet vaak wel wat hij doet en hoe hij dat doet. Maar niet waarom zij doen wat ze doen. Volgens Sinek geeft de zoektocht en het vinden van je ‘why’ zingeving aan je leven en is het een formule voor succes. Hij heeft ook mijn hart en hoofd weten te raken met zijn boek. Deze man heeft het woord ‘waarom’ tot kunst verheven. En juist hij lijkt millennials niet te begrijpen: De eerste generatie die overal z’n vraagtekens bij zet! 

Bedreiging

Millennials stellen de vraag waarom niet om opstandig of vervelend te zijn. Maar gewoon omdat het kan. En omdat het ons veel meer leert dan domweg een taak uit te voeren, zonder dat je weet waar die aan bijdraagt.  Weet je nog dat de grootste behoeften van een millennial leren, groeien en ontwikkelen zijn? Millennials vragen waarom omdat ze willen helpen. En om goed te kunnen helpen moet je het hele probleem snappen, niet alleen de oplossing. Maar de ouderwetse hiërarchische manager houdt hier niet van. Zijn taak is om het werk zo efficiënt en effectief mogelijk te organiseren. En daar kan je geen wijsneus bij gebruiken die vragen stelt en met andere ideeën komt. Die inbreng triggert de manager om na te denken over de manier waarop er altijd gewerkt is. Misschien is dat wel niet de beste manier? Daardoor veranderen die millennial en zijn vragen ineens in een bedreiging voor zijn ervaring en hemzelf.

Ongeduldig

Simon zegt ook dat millennials ongeduldig zijn. Volgens hem willen ze allemaal een ‘impact’ hebben (‘whatever that means’) en zien ze alleen dat doel, die top van de berg. Maar vergeten dat ze de berg moeten beklimmen om bij die top te komen. Hij geeft daarbij dit voorbeeld: ‘How’s it going?’ and they go, ‘I think I’m going to quit.’ And I’m like, ‘Why?’ And they go, ‘I’m not making an impact.’ I’m like, ‘You’ve been here eight months.’ Ja Simon, we snappen je punt. Maar de vraag is of je hieruit kan concluderen dat deze mensen geen geduld hebben om jarenlang die berg te beklimmen. De vraag die Simon had moeten stellen is: ‘Waarom heb je het gevoel dat je niet van impact kan zijn’? En ‘wat bedoel je precies met een impact hebben’? Millennials hebben geleerd van de strubbelingen van hun ouders: De weg is belangrijker dan de eindbestemming. Want misschien beklim je wel de verkeerde berg. Erg lullig als je daar pas na 20 jaar zwoegen achterkomt.

Betekenisvolle relaties & werkgeluk

Millennials geven heel veel om zichzelf, maar ook om andere mensen en hun omgeving. Daarom willen ze ook graag van betekenis en impact kunnen zijn. Ze begrijpen heel goed dat ze dat niet alleen kunnen. En hoe vind je like-minded mensen die eenzelfde doel nastreven? Juist, door betekenisvolle relaties aan te gaan. Millennials zijn juist op de werkvloer op zoek naar een ’tribe’ van likeminded mensen. Dat brengt werkgeluk. En daar gaan ‘beanbags and free food’ ze niet bij helpen. Een werkcultuur vinden die in lijn zijn met hun normen, waarden en identiteit, wel.

Slachtoffers

Sinek zegt dat millennials de slachtoffers zijn van hun opvoeding, corporate bedrijven die alleen maar sturen op output en efficiency en slecht leiderschap. Maar is heel werkend Nederland dat niet? Millennials hebben geen Simon Sinek nodig die het voor hen opneemt. En hen daarmee in een slachtofferrol drukt. Ze hebben niemand nodig die ‘extra hard werkt om ons zelfvertrouwen te geven’. En ze hebben al helemaal niemand nodig die hun ‘de social skills leert die ze missen’. Want juist door die houding gaat een millennial (en ieder mens!) in de weerstand. 

Sinek is niet dom, hij zegt ook zeker dingen die waar zijn. Natuurlijk zijn sommige millennials lui, verslaafd aan hun telefoon en ongeduldig. Maar zijn we dat niet allemaal? Ik vraag me af of Sinek ooit aan een millennial heeft gevraagd waarom zij doen zoals zij doen. Want het lijkt er niet op.